- dziąsłowy
- dziąsłowya.gum, gingival; fon. alveolar; spółgłoska dziąsłowa alveolar consonant.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
dziąsłowy — przym. od dziąsło ∆ jęz. Spółgłoska dziąsłowa «spółgłoska, której miejscem artykulacji są górne dziąsła» … Słownik języka polskiego
przedniojęzykowo-dziąsłowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} o spółgłoskach: taki, którego artykulacja polega na zbliżeniu lub zwarciu przedniej części języka z dziąsłami (np. {{/stl 7}}{{stl 8}}sz, ż, cz, dż, r, l{{/stl 8}}{{stl 7}}) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziąsłowość — ż V, CMs. dziąsłowośćści, blm rzecz. od dziąsłowy ∆ jęz. Dziąsłowość spółgłoski «cecha spółgłoski artykułowanej przy górnych dziąsłach» … Słownik języka polskiego